De zon zorgde mee voor een feestelijk tintje: door de kleurige glas-in-loodramen werd de basiliek binnen in mooi kleurrijk licht gezet. En natuurlijk was het na de viering buiten prettig vertoeven met een hapje en een drankje.
Het gemengd koor Nieuw Heeten zong vol enthousiasme een jubelende Catharinamis, prachtig!
Het volledige pastorale team ging mee voor in de viering. Ze werden geassisteerd door een grote groep misdienaars en acolieten van zowel H.Kruis als H.Lebuinusparochie. Het was hartverwarmend om deze grote groep jonge mensen bevlogen bezig te zien met hun taken in de liturgie.
Na de opening van de viering las vicaris Cornelissen de benoemingsbrief van Gauthier voor in zijn hoedanigheid als bisschoppelijk vicaris.
Gauthier legde daarop zijn ambtseed af:
“Ik aanvaard deze opdracht die mij wordt toevertrouwd. Ik wil mij inzetten voor de mensen binnen deze parochies. Hen wil ik, samen met mijn collega’s, bijstaan, ondersteunen en opbouwen.
Dit met behulp van Goeds Geest en geïnspireerd door de Blijde Boodschap van het Evangelie, door het woord van God: Liefde en gerechtigheid voor alle mensen”
Zijn collega’s, het pastorale team, verwelkomde hem daarna. En bij een feestje horen (symbolische) geschenken. Die overhandigden de teamleden hem met de nodige kwinkslagen.
Een brevier van Marc Brinkhuis, een routekaart van Evelien (om te zorgen dat als hij zou afdwalen, hij de weg terug altijd zou vinden). Lonneke gaf een mooie Paaskaars. Pastoor Cornelissen wilde een zoutvaatje geven. Het werd een uitgebreider exemplaar met peper (om de pit erin te houden), zout, olie en azijn als smaakmakers.
Clazien begon met een ballon in de vorm van een hart op te blazen (want in het jongerenwerk gaat heel wat puf zitten). Om tenslotte ballon mét pomp aan Gauthier te overhandigen. (“ik ben nu wel bekaf, jij mag het verder doen..”)
Zijn preek opende pastoor Cornelissen met het beeld van trotse voetballers die een beker triomfantelijk omhoog steken. Zo ook steken Christenen vol trots het kruis omhoog, als triomfantelijk symbool, bij processies bijvoorbeeld. De Bijbellezing vertelde over Nikodemus, die door Jezus geraakt werd. Zo ook Gauthier.
Op de vraag “wat betekent het voor jou om een volgeling te zijn van Jezus?” mocht Gauthier zelf vanaf het spreekgestoelte antwoord geven.
Hij vertelde openhartig over het moment waarop hij voor het eerst echt geraakt werd: als klein jongetje die van zijn vader tijdens de consecratie te horen kreeg “Nu mag je zeggen: mijn Heer en mijn God”. Mijn Heer betekende dat ik hem wou volgen, dat hij mijn God was betekende dat ik hem dankbaarheid verschuldigd was voor mijn leven als zodanig, en ook voor de verlossing die hij ons bracht aan het kruis. En recentelijk kwam daar naast mijn Heer en mijn God ook de titel mijn Vriend bij.”
We wensen Gauthier als parochiegemeenschap een hele fijne tijd toe!