Caeciliakoor 100 jaar
Ex-dirigent Jan Achterkamp: ‘Wat klonk het prachtig’
In de geschiedenis van het 100-jarige Caeciliakoor mag de naam Jan Achterkamp natuurlijk niet ontbreken. In samenwerking met Ton Zwartkruis bezorgde hij de Broederenkerk vele muzikale hoogtepunten.
Hoe is die combinatie Achterkamp-Zwartkruis eigenlijk ooit geboren?
‘Dat weet ik nog goed’ herinnert Jan Achterkamp zich.’Het was 1 oktober 1998 toen ik samen met organist Ton Zwartkruis in dienst trad. We werkten allebei op de muziekschool en op een dag stak Ton daar z'n hoofd om de deur en vroeg: ”Jan , zullen we samen solliciteren ?”. De beginperiode was echter niet gemakkelijk. Maar Marije te Riele is toen op miraculeuze wijze in staat geweest koor en dirigent daar doorheen te loodsen. Daar ben ik haar nog steeds dankbaar voor. Ik herinner me de Paasnachten, als het licht boven werd gebracht. In het licht van de kaarsen lijkt het soms wel of je de mens ziet zoals die bedoeld is.’
Met name de Kerstnachtmis was altijd weer een tour de force.
Pas een uur voor de viering ontmoetten koor, solisten en instrumentalisten elkaar voor het eerst voor een repetitie van een half uur om vervolgens een mis van twintig minuten door te nemen. Maar wat klonk het prachtig. En wat een genot dat het kerkbestuur ons in staat stelde om met beroepsmusici te kunnen werken. Aan de samenwerking met Ton bewaar ik dan ook uitstekende herinneringen. We hebben elkaar denk ik heel goed aangevuld. Ook bij de heel gewone zondagen dat “het” er op eens was. Dan trakteerde ik mezelf na afloop op een goeie sigaar.’
Voor Achterkamp, die dit jaar met Pasen nog een eigen mis dirigeert, was het afscheid van het Caeciliakoor dan ook een grote teleurstelling.
‘Ik was dolblij dat ik met dit koor enkele van mijn eigen composities kon uitvoeren. Zelfs de Missa St. Lebuini werd met grote inzet gestudeerd. Helaas werd dat ook mijn afscheidsmis. Een longziekte maakte het avondwerk met koor en zangleerlingen zwaar. Daarom zocht ik een vak dat ik overdag kon uitoefenen en werd ik beiaardier. Daar kreeg ik steeds meer werk in te doen: hetgeen me deed besluiten te stoppen als dirigent. Das was op 1 maart 2009.
Inmiddels ben ik beiaardier van Bathmen en Dinxperlo, stadbeiaardier van Deventer en Universiteitsbeiaardier van Nyenrode Business Universiteit . Daarnaast heb ik nu meer tijd om 's avonds te componeren in mijn “Musenstunden”.
“Natuurlijk wens ik het Caeciliakoor van harte geluk met haar 100 jarig bestaan. Ik ben er trots op dat ik van die honderd jaar er ruim tien als dirigent voor mijn rekening heb mogen nemen.’
Marijke van der Steen