Eucharistieviering 2e zondag door het jaar, 19/20 januari 2019, resp. Lettele, Broekland en Schalkhaar.
Beste mensen, broeders en zusters in Christus,
“Zo maakte Jezus te Kana in Galilea een begin met de tekenen en openbaarde zijn heerlijkheid. En zijn leerlingen geloofden in Hem”. Aldus de een na laatste alinea van het evangelie waarbij het met name gaat om de openbaring van zijn heerlijkheid. Dat doet Jezus vandaag zelf terwijl afgelopen weken er ook steeds sprake is geweest van de openbaring van zijn heerlijkheid maar toen was Jezus zelf min of meer passief. Ik bedoel dit, kijk naar de menswording zelf, de geboorte met kerstmis, dat is een eerste openbaring van zijn heerlijkheid, maar zonder eigen toedoen. Dat is ook het geval bij de openbaring van de Heer aan alle volkeren, wanneer een ster in deze het werk doet en de wijzen uit het oosten de weg wijst naar hun Heer. En tenslotte is er de openbaring van Zijn heerlijkheid bij de doop van de Heer. Weliswaar is Jezus daarin niet puur passief, want laat zich immers dopen, maar het opengaan van de hemel en het neerdalen van de Geest op Hem in de gedaante van een duif gebeurt toch vooral aan Hem.
Maar vandaag dus het eerste openbare optreden van de Heer zelf, waarvan je kunt zeggen dat het, in eerste instantie althans, niet zo van harte lijkt te gaan. Zijn tijd lijkt volgens eigen zeggen nog niet te zijn gekomen maar de aanwezigheid en invloed van zijn moeder is kennelijk van dusdanige aard dat Jezus niet overweegt om werkloos te blijven zitten. Hij komt wel degelijk in actie en bevestigt daarmee dat vertrouwen van zijn moeder in Hem, dat is één. Vervolgens toont Hij zijn grote wondermacht, waarmee Hij het doorgaan van die bruiloft redt en tegelijkertijd daarmee zelf het geloof in Hem bij zijn leerlingen opwekt dan wel versterkt. Feit is daarnaast dat Maria en Jezus en zijn leerlingen hier worden opgevoerd als een groep mensen die om een of andere reden bij elkaar lijken te horen, hun band is een band die ertoe lijkt te doen, gezien het feit dat ze op die manier worden benoemd of worden opgevoerd door de evangelist.
Verder is het natuurlijk van eminente betekenis dat het eerste heilsteken dat Jezus verricht plaats vindt tegen de achtergrond van of gewoon gezegd, op een bruiloft. Een bruiloft is in de Heilige Schrift niet zomaar een feest, het staat voor veel meer dan dat, om te beginnen natuurlijk voor de trouw en het belang van de trouw van man en vrouw. Maar daarmee is lang niet alles gezegd want menig maal wordt ook het verbond van God met zijn volk omschreven als zijnde een verbond van trouw tussen man en vrouw, zoals uitgedrukt in een huwelijk. En kijk naar wat de profeet Jesaja vandaag zegt, die omwille van Sion niet mag zwijgen en zich ter wille van Jeruzalem niet mag stilhouden. En dan lijkt het hier toch te gaan om het volk van God, dat zich mag verheugen in plaats van te treuren, dat blij mag zijn vanwege Gods welbehagen en alleen al daarom nooit meer alleen zal zijn:
“In de hand van de Heer zult gij een flonkerende kroon zijn, in de hand van uw God een koninklijke diadeem. Gij zult niet meer heten: ‘de Verlatene,’ uw land niet meer: ‘Woestenij’; maar gij zult heten: ‘Mijn Welbehagen’, uw land: ‘Gehuwde’; want in u heeft de Heer zijn behagen gesteld en uw land wordt Hem ten huwelijk gegeven. Zoals een jongen zijn meisje trouwt, zal Hij die u opbouwt, u trouwen; en zoals een bruidegom zich verheugt in zijn bruid, zal uw God zich verheugen in u”. Einde citaat en met andere woorden, een prachtige en welsprekende illustratie van het feit dat een bruiloft staat voor iets groots en in die zin een blijvend teken van heil en van hoop is, waarbij er alle reden is om vreugdevol te zijn gestemd.
Het is precies tegen deze achtergrond van hoop en heil dat wij als christenen in het jaar des Heren 2019 mogen luisteren naar deze woorden uit de Heilige Schrift en daardoor mogen worden bevestigd in ons geloof, net zoals dat gebeurde aan de leerlingen van de Heer, die te gast mocht zijn op de bruiloft van Kana. Gods wondere daden komen vandaag op deze manier aan het licht doordat de Heer erin slaagt om kennelijk moeiteloos van water wijn te maken. En aardig detail daarbij mag zijn dat de ceremonie- of tafelmeester daar geen enkele weet van heeft maar juist de mannen achter de schermen wel, degenen die als bedienden het echte werk voor hun rekening nemen. Zij weten dat Jezus degene moet zijn die verantwoordelijk is voor het feit dat er ineens weer wijn genoeg is en bovendien ook nog eens van een betere kwaliteit dan daarvoor, gezien de bevinding van de tafelmeester althans.
Dat alles is dus een hoopvol beeld en in deze viering van de eucharistie mogen ook wij aanzitten en iedere eucharistieviering is een uitdrukking van de bruiloft van het Lam. Dat wij waardige gasten mogen zijn die met een vreugdevol hart onze aanwezigheid bevestigen en op die manier zelf ook weer mogen worden bevestigd in ons geloof in Christus onze Heer, die niet ophoudt zijn heerlijkheid te openbaren. Amen.