Dat lijkt misschien duidelijk te zijn of vanzelf te spreken maar dat is het allerminst. Dat hoop ik vandaag in eerste instantie duidelijk te maken. Hoort hoe God met mensen omgaat, was het toepasselijke openingslied. Vanwege het evangelie van vorige week en vandaag is echter eerder de vraag hoe de mensen met God omgaan.
Zo dachten zijn tijdgenoten blijkbaar dat Jezus vooral een wonderdoener was en een genezer. In die hoedanigheid soms ook mateloos populair, zoals de sterren dat nu zijn zeg maar. Waar Hij ook ging werd Hij gevolgd. Voor zijn prediking van bekering stonden de mensen echter minder open, voor Jezus’ verbod om te zwijgen over wie Hij was, over Zijn identiteit, al helemaal niet. En ook vandaag zien we weer een illustratie van dat laatste.
Dat betekent in feite dat Jezus door de mensen heel vaak niet tegemoet getreden wordt zoals Hij zelf wenst. En dat mag je toch typisch noemen voor een geloof waarin het allemaal draait rond de persoon Jezus Christus? Dit ondanks het feit dat het christelijk geloof als zodanig toen nog moest ontstaan. Maar kennelijk wisten de mensen toen nog niet goed genoeg met wie ze van doen hadden, dat is een verklaring die mij niet onaannemelijk lijkt. Ze wilden graag een populaire held zeg maar, iemand die van alles kan en die hun te hulp kan komen indien gewenst.
Wat zien we in het evangelie van vandaag? Dat Jezus wordt geraakt door het lijden van de melaatse en door medelijden bewogen gaat Hij tot actie over, die tegelijkertijd genezing betekent. Het grote geloof en vertrouwen van de melaatse valt ook op dan wel dient ook te worden genoemd, gezien de woorden: "Als Gij wilt kunt Gij mij reinigen”. Daaruit spreekt hoe dan ook geloof en vertrouwen. Wellicht ook een bepaalde kennis over wie Jezus is? Feit bij de evangelist Marcus is dat Jezus zijn ware identiteit niet bekend gemaakt wil hebben. Hij zegt immers uitdrukkelijk tot de melaatse: “Zorg ervoor dat ge niemand iets zegt en ga u laten zien aan de priester en offer voor uw reiniging wat Mozes heeft voorgeschreven, om ze het bewijs te leveren”. Dat het in deze laatste passage ook gaat over datgene wat we hebben gehoord in de eerste lezing uit Leviticus mogen inmiddels duidelijk zijn. Aldus blijft Jezus trouw aan zijn volk met zijn religieuze voorschriften, alleen de melaatse gaat zijn eigen gang.
Het is dus met name deze houding van mensen die Jezus aanhangen of Hem helemaal ziet zitten op een bepaald moment, die er voor zorgt of er verantwoordelijk voor is, dat Jezus niet meer kan gaan en staan waar Hij wil. Je zal maar zulke volgelingen of supporters hebben, zeg maar, daar ben je mooi klaar mee! Ik bedoel dat je je met hen inlaat, dat je bereid bent je in te zetten voor hen en hun aangelegenheden en tegelijkertijd laten ze je in dat opzicht in de steek omdat ze geen rekening houden met jouw wensen en verlangens. Dat overkomt Jezus inmiddels meerdere malen in het begin van het evangelie van Marcus. Wat daarvan te denken ofwel hoe vreemd moet dat wel niet zijn voor de hoofdpersoon om wie het allemaal draait?
Overigens lezen, horen of voelen we nergens iets omtrent zijn evt. ergernis of teleurstelling in deze. Jezus neemt het zoals het komt, is eerder gelaten en onverschillig ten aanzien van dit al te menselijke gedrag. Toch zal Hij het uitspreken van een uitdrukkelijke vermaning ,zoals aan de melaatse van vandaag toch echt hebben uitgesproken in de hoop dat er naar zou worden geluisterd? Het is toch echt iets meer dan alleen maar tegen beter weten in een opmerking maken dat hij zijn mond moest houden en niets verder mocht vertellen. Dat het vervolgens dan niet lukt, dat er niet is geluisterd en de vermaning dus in de wind in geslagen, moet op zijn minst een teleurstelling voor Jezus zijn. Dus dan maar noodgedwongen naar eenzame plaatsen, vanwege het feit dat Hij niet meer openlijk in de stad kan komen. Hoewel, zelfs dat biedt geen 100% soelaas want de mensen kwamen van alle kanten naar Hem toe.
Me dunkt dat het dus niet makkelijk is voor Jezus in deze rol van populair persoon, degene dus om wie het allemaal draait in ons eigen geloof. En waar komt dat door, dat het niet makkelijk is, waar zit’m de makke en waar wordt dat door veroorzaakt? Juist, door de mensen, niet door Jezus zelf, tenzij je zegt dat Hij nogal naïef bezig is en eigenlijk beter zou moeten weten. Uit andere teksten blijkt echter regelmatig dat Jezus haarfijn door heeft met wie Hij van doen heeft.
Met andere woorden, het heeft er alle schijn van dat Hij geloof en gehoorzaamheid vraagt, omdat het een waarde is op zich. Het gaat Hem om het geloof en de gehoorzaamheid daaraan. Ook al is dat eventueel tegen beter weten in. En ondanks dat Hij dus met die negatieve gevolgen voor Hem wordt geconfronteerd, maakt Hij er toch geen woorden aan vuil. Hij handelt door dan maar naar elders uit te wijken, om daar te prediken en zo de mensenmassa’s te ontlopen.
Zo is Jezus dus niet van de macht van het getal, zoals een aantal toeschouwers ook bij voorbaat niets zegt over de kwaliteit van voorstelling of uitzending; er is meer dan alleen de luister- en kijkcijfers, behalve voor degene om wie het puur om populariteit van dat moment te doen is. Jezus kijkt uiteraard verder, mag je op goede gronden concluderen. Dat bleek vorige week en ook van vandaag blijft de wezenlijke opdracht van Jezus de prediking van het rijk van God, dat nabij en aanstaande is.
Om deelgenoot te zijn van dat rijk Gods dienen de mensen zich te bekeren, een beter leven te leiden omdat langs die weg de kennis van het rijk van God kan groeien. En Jezus heeft niet anders gedaan dan de band met de hemelse Vader te verkondigen, als zijnde Zijn bron en als zijnde de weg waarlangs wij ons geloof voeden en verdiepen. Dat we voor dat aspect van ons geloof open mogen staan en vooral daardoor de centrale betekenis van Jezus Christus voor ons geloof steeds beter mogen zien. Amen.