Op 27 juni is de kerkdeur van de Radboudkapel gesloten na een prachtige, sfeervolle viering met 3 koren, bijna als vanouds. Naast het gemengd koor St Caecilia was er ook een delegatie van Radians en zelfs veel oud-leden van Jestics waren voor deze gelegenheid naar hun vertrouwde locatie gekomen om een bijdrage te leveren aan de slotviering. Pastoor Joachim Skiba en diaken Marc Brinkhuis gingen voor en werden geassisteerd door 2 misdienaren, een acoliet en een lector.
Het werd een viering vol emotie; met een mix van droefheid om de sluiting van de Radboudkerk en daarnaast toch hoop op een toekomst van samen geloven.
Aan het eind van de viering werd naast de sleutel van de kerk ook een tijdscapsule overhandigd aan pastoor Skiba. Deze tijdscapsule die gemaakt is in ons jubileumjaar 2011 en waarin de parochianen wensen hebben opgeschreven voor de parochianen van 2061, mag naar het eucharistisch centrum om daadwerkelijk in 2061 geopend te worden zodat de wensen voorgelezen kunnen worden aan de parochianen.
Na de viering werd in de tuin koffie en thee geschonken met daarbij de beroemde, vers gebakken oliebollen van Betsy.
Daarna was het tijd voor het allerlaatste Radboudcabaret waar op humoristische wijze verslag gedaan werd van het ontstaan, het reilen en zeilen en de perikelen rond de bezuinigingen en sluiting van de Radboud. De aanwezigen zongen uit volle borst mee met de refreinen. Het slot was het lied ‘Ik geloof’ waarbij de coupletten gezongen werden door Ria, Annet, pastoor Joachim Skiba, diaken Marc Brinkhuis en pastoraal werkster Clazien Broekhoff. Het refrein werd weer massaal meegezongen en er werd gezwaaid met uitgedeelde kaarsjes. Dit gaf een warm gevoel en hoop voor de toekomst. Na afloop werd aan de aanwezigen een cd met muzikale herinneringen van de Radboud uitgedeeld.
Menigeen heeft tot in de late uurtjes nagepraat in de tuin onder het genot van een drankje en een hapje, uitstekend verzorgd door cateraar Louis Roland en de barmedewerkers van Het Worps Herengenootschap.
We hebben op Radboudiaanse wijze afscheid genomen van een tijdperk.
54 jaar Radboudkapel: voor velen een thuis, een gebedshuis, voor anderen daarnaast ook nog een hobby, maar voor ons allemaal een plek waar we ons geborgen voelden en waar we samen kerk geweest zijn. We zullen ons plekje gaan missen, zoveel herinneringen. Maar we zijn TROTS op onze Radboudgemeenschap, trots op alle vrijwilligers, ieder gaf zijn deel, allen even belangrijk; van koster, wijkleidster, lid klussengroep, lid liturgiegroep, koorlid, tuinman, rondbrenger van ’t Zout of schoonmaker van de kerk.
Dank je wel vrijwilligers, dirigenten, organisten, pastores, kerkgangers en allen die we nog vergeten zijn te noemen, dank voor het vele werk dat jullie verricht hebben. We hopen jullie nog vaak te zien (en te horen) in één van de opengebleven locaties.
Enne… gelukkig hebben we de foto’s (en cd) nog.
Locatieraad en pastoraatsgroep Radboud