Lebuinusviering 2015

Thema van de viering op 15 november 2015

Inhoudelijk wilden we dit parochiefeest aangrijpen om te starten met het Jaar van de Barmhartigheid: 'Barmhartig als de Vader'.

Met een uitdaging naar alle parochianen, en ook naar onze vijf geloofscentra en de twee diakonale centra, om ter plekke iets te doen aan barmhartigheid.

Meer informatie over het 'Jaar van Barmhartigheid':  
Website aartsbisdom Utrecht: klik hier
Website www.heiligjaarvandebarmhartigheid.eu

Zie ook 'Viering van Barmhartigheid' in onze parochie (vieren-bid met ons mee)

Stortbui voorspeld ...

De korte rondgang door de stad met de schrijn ging niet door: net om 11:40 was er door "Buienradar" ter plekke een stortbui voorspeld. De bedoeling was: we mogen ons geloof rustig laten zien, vandaar ook de vergunning daarvoor. Ons geloof: God is Liefde. Het Jaar van de Barmhartigheid begint.

De stoet stelde zich wel even buiten op. Sterke acolieten tilden de schrijn op en zo begon de viering met de intocht, met wierook, een woord van welkom en het openingsgebed. Zie maar hier onder. Een klik op de foto maakt deze groter en er zijn pijltjes voor "volgende".

De heilige mis

De eerste lezing: Jesaja 52, 7 - 10

Hoe liefelijk op de bergen de voeten van de vreugdebode, die vrede meldt, goed nieuws verkondigt, die heil komt melden, die zegt tot Sionz Uw God regeert!
Hoort! Uw torenwachters verheffen hun stem, zij jubelen tegelijk want zij zien, oog in oog de terugkeer van de Heer naar Sion.
Barst los in jubel, allen samen, puinen van Jeruzalem, want de Heer heeft zijn volk getroost; Hij heeft Jeruzalem verlost. -
De Heer heeft zijn heilige arm ontbloot voor de ogen van alle volkeren; en alle grenzen der aarde hebben het heil van onze God aanschouwd.

Psalm 96

Zingt en speelt voor de Heer van ganser harte
Zegt voor alles dank aan God

De tweede lezing: 2 Kor. 4, 1-2 & 5-7

Broeders en zusters,
nu wij door Gods ontferming met zijn dienst zijn belast, verliezen wij nooit de moed. Wij hebben heimelijkheid en schaamte afgelegd, wij gaan niet met sluwheid te werk, wij vervalsen Gods woord niet.
De openlijke verkondiging van de waarheid is onze aanbeveling bij alle mensen die ons voor het aanschijn van God willen beoordelen. Wij verkondigen immers niet onszelf maar Christus Jezus de Heer; onszelf beschouwen wij slechts als uw dienaars om Jezus' wil.
Dezelfde God die gezegd heeft: ,,Licht moet schijnen uit het duister" is als een licht in onze harten opgegaan, om de kennis te doen stralen van zijn heerlijkheid die ligt over het gelaat van Christus. Maar wij dragen deze schat in aarden potten; duidelijk blijkt dat die overgrote kracht van God komt en niet van ons.

Evangelie: Johannes 12, 44 - 50

In die tijd verklaarde Jezus met luide stem: ,,Wie in Mij gelooft, gelooft niet in Mij maar in Hem die Mij gezonden heeft ; en wie Mij ziet ziet Hem die Mij gezonden heeft. Als een licht ben lk in de wereld gekomen, opdat al wie in Mij gelooft, niet in de duisternis blijft. Indien iemand mijn woorden hoort zonder ze te onderhouden dan veroordeel lk hem niet, want lk ben niet gekomen vom de wereld te veroordelen maar om de wereld te redden. Want wie Mij verwerpt en mijn woorden niet aanvaardt heeft reeds iemand die hem veroordeelt: het woord det Ik gesproken heb, dat zal hem veroordelen op de laatste dag. Ik heb immers niet uit Mijzelf gesproken, maar de Vader die Mij gezonden heeft, Hij heeft Mij opgedragen wat lk moet zeggen en verkondigen. Ik weet dat zijn opdracht eeuwig leven betekent. Wat lk dus verkondig, verkondig lk zoals de Vader het Mij gezegd heeft."

Preek: Vicaris Cornelissen ...

... zoals deze ter plekke zo letterlijk mogelijk is opgeschreven door uw verslaggever:

Lebuinusfeest: we hebben iets te vieren! Feest? Nu? Na die aanslagen in Parijs?Hier toch wel!

Lebuinus had nog geen buienradar; hij ging er gewoon op uit, op pad. Ook wij zijn op pad gegaan: van twaalf kerken naar vijf geloofscentra - geen gemakkelijk pad. Verandering ... die roept vaak weerstand op, zelfs bij kleine veranderingen, dus zeker bij de sluiting van kerken. Pas gaandeweg zie je de voordelen, mogelijkheden en kansen.

Zoiets heb ik ook meegemaakt. Mijn kerk in Gaanderen, waar ik gedoopt ben, enzovoorts, mijn eerste mis opdroeg ... t/m de uitvaart van mijn ouders - die kerk ging dicht.

Het ging niet meer, daar en hier, pastoraal niet en financieel niet. Er was hier een te klein team voor zoveel kerken, terwijl het onderhoud daravan niet lang meer betaald kon worden. We mogen toch niet failliet gaan met onze kerk ik Salland, nog gesticht door de heilige Lebuinus zelf.

Wij hebben een boodschap: God is Liefde, God is nabij, God is zichtbaar in Jezus, God is redding. Dit was ook de boodschap van Lebuinus voor de mensen hier, de Saksen, die zelfs nog mensenoffers brachten voor hun goden  - zoals ook nu sommigen zichzelf nog opofferen, naar zij zeggen voor een God ...

Lebuinus bracht een andere God die geen offers wilde, alleen naastenliefde. Dit viel hem niet mee. Deze Nedersaksen waren nogal stug van aard en niet erg open voor verandering. Toch lukte het hem om kerkjes en kloosters te stichten.

Zijn God, onze God, is liefde en bermhartigheid 'tot in eeuwigheid', dus ook nu in onze nu nogal donkere dagen. Ook nu schijnt het Licht van Christus. Net zoals zout, maakt eren klein beetje al een heel verschil.

Mag ik u vragen om niet te blijven mokken, niet te blijven hangen in verdriet, maar te zien wat u kunt doen: vernieuwen, open staan voor de samenleving, een kerk in stand hiuden voor deze tijd, voor oud en jong. Er is veel te doen, we hebben elkaar nodig. We redden het aleen samen, door allemaal iets bij te dragen - zoals ik nu doe als invallend pastoor.

Een compliment voor degenen die zijn gegaan naar een ander geloofscentrum en voor wie hen ontvangen hebben! Bidden wij om zegen en om inspiratie en inzet.
Amen.

Het slot van de viering

Na de zegen wordt er vijf maal een bloemengroet gestuurd: naar elk geloofscentrum een.

Met dank aan het Cecilia Koor en dirigent/organist Ton Zwartkruis! Niet minder aan allen die aan deze viering meegewerkt hebben - ook aan Demi van der Nulft en Ken Veenstra die de foto's hebben gemaakt. Hun zusje/nichtje schonk de koffie in, samen met andere dames. Dank ook aan de kosters die 'onzichtbaar' alles hebben klaargezet ... en weer gingen opruimen.

Tijdens de koffie werd er nog even verwezen naar het nu begonnen Jaar van de Barmhartigheid. Helaas was dit niet te verstaan door ...

... uw verslaggever Frans Gieles.