• 

De kinderen liepen onder versierde bogen, met hun doopkaars in de hand, naar het altaar, waar ze ook bleven. De kerk was overvol: er werden alsmaar stoelen aangesleept en veel mensen moesten nog staan. Met vierhonderd mensen, onder wie veel kinderen, stil zijn, dat viel niet mee ...

Voorganger was pater Peter Westerman, geassisteerd door pastor Harry Wiggers (uit Holten) die de kinderen had voorbereid en alles geregeld had, invallend voor de tijdelijk gehandicapte Leo Geurts. De zang werd met enthousiasme verzorgd door het kinderkoor uit Nieuw Heeten onder leiding van Laura Hegeman, die ook de piano bespeelde.

Hier zijn de namen: Madeleine, Sonja, Mitchell, Leila, Shanaya, Nadia Chiara, Mirthe, Tobias, Ann Jayrene, Rahjust, Maily, Anneloes, Rafael, Jurre en Feline.

"Vier met ons mee
een leven vol wond'ren.
Kom met ons mee
naar God's wondere land."

"Soms voel ik me zo alleen
en niemand ziet me staan.
Dan denk ik even aan U mijn God,
van U kan ik op aan."

"Een weg die je samen kunt gaan,
een teken: he bent niet alleen.
Zo klinkt God's woord dat wij horen."

Bij de samenspraak stelde Harry Wiggers enkele vragen uit het voorbereidings-boek.

• Mozes vroeg de naam van God; wat was die naam? "Ik zal er zijn."
• De mensen gingen mopperen tegen Mozes; wat zeiden ze? "Rabarberrabarberrabarberrabarber ...."
• Waar is dat huis van God dan eigenlijk? "Hier: de kerk!"
• Het was zo druk in een huis in Jericho waar Jezus was, dat een lamme man er niet in kon komen. Hoe  kwam hij er toch in? "Een steen uit het dak, en dan met een touw naar beneden."
• Hoe kregen die vijfduizend mensen uit het evangelie te eten? "Van vijf broden en twee vissen!"
• Jezus zei: "Blijf dit doen om aan mij te denken". Wat dan eigenlijk? "Brood en wijn!"

Harry eindigde met te zeggen dat hij de voorbereiding met plezier verzorgd had; "Graag gedaan! Zeker ook deze kinderen zijn toch pareltjes in God's hand!"

De kinderen dekten de tafel: een kleed, bloemen, kaarsen, brood en wijn en een kruis.

Uit het Eucharistisch gebed: "Dat U veel van ons houdt, kunnen we zien aan wat jezus heeft gedaan: Hij riep de kinderen bij zich om ze te zegenen. Zo geeft Hij ons ook zijn zegen."

"Het is feest!
Communiefeest,
feest voor miedereen.
Feest vanbrood
en feest van wijn.
Geef maar door
en wees maar blij:
Wij zijn niet alleen.

Hoor je dat? Hoor je dat?
Kinderen die zingen!
Samen vieren in de kerk.
Dat is meer dan mensenwerk.
Geloof in goede dingen!"

Gedicht:

Als je vaak alleen bent
is dat echt niet fijn.
Meestal is het leuker
om met anderen te zijn.

Wij waren vandaag samen,
best een beetje trots en blij.
Wij hopen dat u en alle mensen
zich voelen zoals wij."

In de liedjes herhaalde zich duidelijk het thema: 'Je bent niet alleen'.

Uit het slotlied:

"Is de weg soms te lang?
Zak je weg in het zand?
Er zijn hobbels op het pad,
maar ik geef je een hand."

Gefeliciteerd, de kinderen, hun ouders, grootouders, broertjes en zusjes.
Bedankt, pater Peter, pastor Harry en het kinderkoor met Laura!
Bedankt, 'onzichtbare handen' die alles klaarzetten en weer opruimden: de kosters en hun helpers! Ook natuurlijk de zichtbare handen van de koffieschenkers!

Verslag: Frans Gieles.