3e parochiefeest 11 november 2012

Sla je slag op Lebuinusdag en kom-en-zing-het-uit!
Startsein opening ‘Jaar van het geloof’ in onze parochie.

Omdat de Broederenkerk vanwege de restauratie dicht was, had de Broederengeloofsgemeenschap en de schrijn van de H. Lebuinus huisvesting gevonden in de Joannes Vianneykerk te Deventer .

Een parochiefeest is een feestelijk moment voor alle locaties van onze parochie. Daarom waren op 11 november alle andere kerken gesloten en was iedereen uitgenodigd op dezelfde plaats. Zoals ondertussen gebruikelijk waren alle misdienaars en acolieten uitgenodigd om mee te lopen in de processie en mee te dienen tijdens de eucharistieviering.

Het parochiefeest was een mooie aanleiding om ook in onze parochie een start te maken met ‘het jaar van het geloof’, dat de paus voor de hele Kerk had uitgeroepen en waaraan het thema werd gegeven: 'wij geloven…'. En daar horen geloofsgetuigenissen bij…
De meeste mensen zijn daar met gewone woorden niet zo goed in. Zingend laten we vaak ons hart spreken.  Alle koren in onze parochie (meer dan 25) waren uitgenodigd om hun  geloofsgetuigenis uit te zingen met hun favoriete lied, met een mooi meerstemmig stuk, met een stuk dat het hart raakt. Koren die niet voltallig aanwezig konden zijn, stuurden hun favoriete lied op. Alle ingezonden liederen hingen verspreid in de kerk op. “Kom en zing het uit!” dat gold natuurlijk voor ieder van ons!
Een mooie bijdrage was de spirituele fitnesstafel uit de Radboud. Aan het eind van de middag werden geloofsdoosjes met inhoud uitgedeeld met de bedoeling ze aan te vullen met een stukje persoonlijk geloof en ze vervolgens door te geven.

Dat we met Gods zegen en op voorspraak van de H. Lebuinus tijdens het komend ‘Jaar van het geloof’
op nog meer manieren uiting geven van ons geloof, onze hoop en Gods liefde in geloofsgetuigenissen en in dienstbaarheid aan onze parochie en aan de wereld waarin wij leven.
Alle goeds, uw pastoor Joachim Skiba.

meer informatie over het jaar van het geloof :klik hier.

Terugblik door Frans Gieles

Mooi weer en een echt volle Vianney-kerk, dat maken we niet elke zondag mee. Al ver voor de viering repeteerde het Lebuinuskoor en was het een gezellige drukte in De Herberg van Ars, waar de indrukwekkende stoet misdienaars, acolieten, diakens en de pastoor zich klaarmaakte voor de intocht met de schrijn met relieken. Bij die intocht zong de Schola een aan Lebuinus aangepast intredelied.

Er was een groot Lebuinuskoor, samengesteld uit de koren St. Gregorius H. Hart, St. Caeciliakoren Broederen en Radboud en de Schola Broederen. Een vooraf gemaakte keuze, want de parochie telt twaalf kerken dus al snel meer dan twintig koren, te veel om op en rond het priesterkoor  te plaatsen. Met begeleiding van Ton Zwartkruis en onder leiding van Hans Mol zong dit koor o.a. de mis van Eberlin - een goede keuze: mooie, opgewekte en opwekkende muziek.

"Miele, er is geen betere!" Zo begon pastoor Joachim Skiba zijn overweging, waarmee hij meteen ieders aandacht had. Nee, het was geen reclame voor wasmachines, het ging hem om een vergelijking met "Het katholieke geloof, er is geen betere!" Het eerste accepteren we vlot, het tweede zullen we niet snel meer zeggen en misschien ook niet meer allemaal vinden.

Pastoor Joachim opende hiermee het Jaar van het Geloof, dat dient ter bezinning en ter herdenking van het Tweede Vaticaanse Conclilie van nu vijfig jaar geleden. Niet iedereen heeft dit nog meegemaakt. Dat concilie was bedoeld om het geloof meer toegankelijk te maken voor de moderne mens in de moderne tijd. In zekere mate is dit ook wel gelukt; we hebben er de Nederlands-talige vieringen aan te danken, maar ook een meer respectvolle houding van de kerk tegenover de protestants-christelijke kerken, de joden en de islam.

De pastoor was in staat om ieders aandacht vast te houden, ook die van de vele misdienaars die in het zijvak zaten, en ook om nu en dan antwoorden uit de volle kerk uit te lokken. Hij was uitstekend verstaanbaar in perfect Nederlands - een goede pastoor waar we blij mee zijn.

De viering van de Eucharistie was plechtig, waardig en indrukwekkend met alle acolieten en misdienaars van verschillende kerken in een grote kring op het priesterkoor - later in een grote kring rond de schrijn van Lebuinus.

Zo na het eerste kopje koffie-enzovoorts kreeg elk koor de kans om nog een lied te zingen, een lied waarin men kon getuigen van het geloof. Niet elk koor deed daar aan mee - dat zou ook te lang worden - maar enkele koren zongen met enthousiasme hun lied. De Schola had gekozen voor "Ubi caritas et amor, Deus ibi est"- "Waar zorg en liefde heerst, daar is God" - en dit vertolke wel het gevoel dat veel kerkgangers die dag gehad moeten hebben. Ik heb in elk geval alleen maar positieve reacties gehoord. Met een geheimzinnig "doosje waar het geloof in zat" verlieten we de kerk.

Met dank aan de velen die aan deze viering hebben meegewerkt, vooral aan de 'onzichtbare vrijwilligers', bijvoorbeeld zij die de afwas daarna nog deden - en niet in een Miele, ook al is er geen betere ...