Het wonder van Pinksteren
Kerstmis is mooi, Aswoendag en de veertigdagentijd zinvol, Palmzondag leuk, met die ezel, maar dan komt de Lijdensweek, ook wel "de Goede Week" genoemd met 'Goede Vrijdag' als dieptepunt.
"Hoe vond je het verhaal?" vroeg ik een misdienette die het passieverhaal had gehoord en die ook met Pasen weer trouw de mis diende. "Lang en vreselijk!" zei zij. "Ja," zei ik, "maar nu hebben we toch Pasen, dat is toch wat leuker." Haar antwoord was even onverwacht als origineel: "Nee! Nou gaat het weer over een lam dat geslacht is! Weer al dat bloed, ik wil dit niet, ik houd juist van dieren."
Dan volgt Hemelvaartsdag, waarna de apostelen - en de vrouwen - onthand en bang achterblijven en zich maar terugtrekken in de bovenzaal, bang voor de Joden en de Romeinen, de bezetter.
Dan volgt het wonder van Pinksteren
Markant is het verhaal van die tongen van vuur boven hun hoofden. De apostelen vatten ineens moed, gaan naar buiten en Petrus begint te spreken. De mensen met andere talen verstaan hem ook: verstaan zij een universele waarheid? De apostelen reizen daarna de toen bekende wereld over met hun Blijde Boodschap - en moeten dit bija allen bekopen met de marteldood. Moedig, apostelen! En bedankt!
Daalt de Heilige Geest neer - of was hij er al, als goddelijke vonk, Gods Geest, die in elke mens is, maar die moet rijpen 'van vonk tot vuur'?
Het doet denken aan een veel oudere leer uit het verre en oude oosten, die spreekt van 'het kundalini-ontwaken', dat spreekt van energie in de mens, die langs de ruggegraat van beneden naar boven moet groeien, langs de chakra's (energiepunen) moet rijpen, tot deze energie ook het verstand te boven gaat en verschijnt als 'vuur' of als de bekende krans van heiligen boven het hoofd.
De tocht van deze energie begint in het bekken. Je zou zeggen: van 'het lagere' in de mens naar 'het hogere'. Toch noemt men dit "het heiligbeen", dus zo 'laag' is deze plek nu ook weer niet. Daar in de buurt wordt immers nieuw leven geschapen.
- Anne-Marie Wegh; Kundalini-ontwaken; de zeven wondertekens en de vijf wijze meisjes; NAU Uitgevers, Blaricum 2015
De figuur van onze Heilige Geest is al veel ouder dan het christendom. Zij - ja, zij! - stond al van oudsher bekend als "Sapientia" en "Sophia", "Wijsheid". Salomon schrijft er al over, evenals andere oude wijzen uit het Oosten.
Volgens Jung gaat het hier om een geestelijke entiteit, kracht of energie, die van oudsher in de mens aanwezig is als "de anima", de vrouwelijke gids in elke mens, man en vrouw, die gedurende het leven van mensheid en mens tot rijping kan komen. Jung citeert een middeleeuwese mystieke tekst die de Anima aan het woord laat: "Ik ben ... het woord in de profeet en de raadgeving in de wijze."
- Carl G. Jung; De mens en zijn symbolen; London 1964, Rotterdam 1966, Amsterdam 1974, 1976; blz 186
Wij zingen met Pinksteren: "Geest van wijsheid, geest van raad, aller dingen zuiv're maat." Matigheid als vorm van wijsheid.
Frans, parochiaan van de Broederen