"Vrede laat ik u, mijn vrede geef ik u ..."

"... niet zoals de wereld u geeft, geef ik hem u." - Johannes 14, 27.

Dit is zonder twijfel een reactie op de Pax Romana, de 'vrede' van het Romeinse Rijk, dat toen ook Israel/Palestina gekoloniseerd had. In dat land, provincie van Rome dus, leefde Jezus.
"Geef aan de keizer wat de keizer toekomt, geef aan God wat aan God toekomt" (Math. 22:21, Marcus 12:17, Lucas 20:25)).

Hoe geeft 'de wereld' vrede? Door legers, bezetting, bommen. Er zijn zoveel atoombommen paraat dat de aarde duizenden keren vernietigd kan worden. Afschrikking heet dit dan. Onder andere Rusland, de VS en Noord Korea houden elkaar zo in een wankel evenwicht, zolang het nog goed gaat. Er zijn gelukkig ook nog verdragen.

De vrede van Christus ziet er anders uit. Het is "de vrede van God, die alle begrip te boven gaan" (Paulus, Filip. 4:7), ofwel die het aardse pragmatische 'gezonde verstand' te boven gaat. De grondwet ervan is te lezen in de Bergrede: "Zalig de zachtmoedigen ..." enzovoorts. In essentie is dit, zeker in een bezet land, een utopie, een ideaal, zelfs een fantasie, maar juist zoiets is nodig. "De kracht van verbeelding" is het thema van de vredesweek.

Vrede, sjalom, islam. Islam betekent (ook) 'overgave', d.w.z.: aan God. Sjalom betekent ook 'heil' ofwel 'heel zijn'. Vrede is een van de vaste, wekelijks terugkerende gebeden in het intentieboek van de Broederenkerk, vrede in jezelf, in de relatie, in het gezin, in de wereld. Dit begint bij en in jezelf en in je naaste omgeving.

Wie zelf probeert heel te zijn en van daaruit te leven, kan veel van anderen verdragen en zinvol bezig zijn. Helemaal zul je dit nooit bereiken, het is een kwestie van op weg gaan, op zoek gaan, op weg blijven, een proces, en wel een proces van binnen uit dat doorwerkt naar buiten. Vrede is meer een opgave dan een  gave.

Het begint in en bestaat voor ons uit 'de kleine dingen' in het dagelijkse leven. Wij zijn geen president met een atoomknop op het bureau en de meesten van ons zijn geen minister met een schatkist of een generaal met een leger. Die komen trouwens niet verder dan die vrede die de wereld geeft. We hebben dan meer aan de paus.

Vrede heeft alles te maken met ongelijkheid, met armoede, dus ook rijkdom, en duurzaamheid, dus ook verspilling en vervuiling, dus met consumptiedrang. Hier kunnen we iets aan doen. Paus Franciscus wijst ons al de weg: "... om met kleine dagelijkse handelingen te zorgen voor de schepping ... zoals ... " - zie het lijstje uit Laudato Si in "Spreuk van de Week" van 26 april 2017 op < http://www.heiligelebuinus.nl/spreuken/bericht?id=1776 >.

De vrede van Christus zij met u,
Frans, parochiaan van de Broederen.