Boeken en het Boek der Boeken
Mooi, al die boeken in de Broederenkerk! Al voor ze in de kerk zelf lagen, heb ik er een uitgevist: de Studiebijbel. Die had ik altijd al willen hebben, maar die kost 75 euro of meer, te duur voor mijn budget en voor een verjaardagswens. Nu kreeg ik 'm mee voor 25 euro. Het boek staat vol met voetnoten, uitleg en verwijzingen binnen de bijbel zelf.
Ik was, op mijn avontuurlijke tocht naar Paulus, begonnen in zijn moeilijkste brief, die aan de Romeinen. In de studiebijbel ben ik daar weer vooraan die brief begonnen. Dit duurt dus nog wel even.
Over boeken gesproken ...
... ik las, ruim een jaar lang, de biografie van Johnny Cash, de bekende country zanger; cadeautje van mijn dochter die met deze muziek is opgegroeid - ik gaf toen ook gitaarles en zij sliep in bij deze muziek. Johnny Cash bleek, zoals meer zangers in de country muziek, zeer gelovig. Hij reisde naar Israel omdaat een bijbelse film op te nemen en er een platenalbum op te nemen.
Zijn eerste huwelijk bracht hem niet de romantische liefde die de country muziek zo graag bezingt; hij was ook te weinig thuis met al zijn toernees. Zijn tweede huwelijk liep beter en bleef in stand, met Judy Carter (van de Carter Family). Zij kregen een zoon en hij kon ook de verloren band met zijn dochters herstellen.
Problematisch was in heel zijn leven het gebruik van opwekkende pillen, om die toernees vol te houden - maar bijna om er kapot aan te gaan. Zijn relaties en zijn geloof hebben hem geholpen.
Over biografie gesproken ...
... ik herlas ook een dik boek, genaamd "Louteringsberg" van Thomas Merton, een boek uit 1948, dat ik in mijn tienertijd heb gelezen, aangeraden door de paters Jezuiten van mijn gymnasium.
Het eerste hoofdstuk heet "De wilde vaart", waarin hij zijn inderdaad nogal wilde zeer en uitsluitend aardse leven beschrijft. Door kerken in Rome te bezoeken, kwam hij op het spoor van het geloof, waarin hij zich begon te verdiepen. Thomas was een goed opgeleid en ontwikkeld man, docent Engelse literatuur; hij las Plato en Arstoteles zo even in het Grieks en Augustinus, hup, even in het Latijn.
Gaandeweg voelde hij zich geroepen om katholiek te worden en om priester te worden. In een stage tijdens de opleiding hiertoe belandde hij als stagiair-zielzorger in de New Yorkse wijk Harlem, een (toen) beruchte zeer armoedige 'zwarte' wijk. Dit sprak mij sterk aan; ik werkte toen als vrijwilliger bij een clubhuis voor straatkinderen in de Haagse binnenstad, met veel kinderen uit de nu roemruchte Schilderswijk.
Tot mijn verbazing koos Thomas Merton hier niet voor. In het laatste hoofdstuk, dat hij markant genoeg "De zoete smaak van de vrijheid" noemt, treedt hij in in een Trappisten klooster; niet bepaald een eiland van vrijheid, eerder van gestrengheid, maar hij voelt zich eindlelijk van binnen vrij. Hij mag daar wel werken, namelijk schrijven. Tot mijn verbazing trof ik op de achterkant van de missaaltjes in de loop van dit jaar meerdere citaten van hem aan.
Levenspad
Het boek heeft mij mede geholpen om mijn levenspad te kiezen. Ja, ik wilde ook wel priester worden, maar dan geen monnik, maar als kapelaan in zo'n achterstandswijk met de straatkinderen aan het werk gaan.
Zo toog ik met mijn beide ouders naar het groot-seminarie, ter kennismaking. Die was opmerkelijk en is van grote invloed geweest. Ik gaf natuurlijk meteen aan dat ik al tijdens die opleiding zulk soort clubhuiswerk wilde gaan doen. Na een uurtje zei de prefect dat ik meer sociaal dan religieus was. Hij raadde mij het priesterschap af en adviseerde iets als maatschappelijk werker of jeugdwerker te worden.
Ik koos het laatste en bracht het van beginnend groepsleider tot gepromoveerd othopedagoog.
Nu ben ik, gepensioneerd en wel, nog druk als onbetaald NVSH vrijwilliger als therapeut, ook voor volwassenen.
Terug naar het onderwerp 'boeken' ...
... ik studeer (met enige subsidie van de NVSH) dagelijks en ijverig in de recente vakliteratuur over depressie, autisme, therapie en al zulks meer. Niet toevallig las ik dus ook de autobiografie van Carl Gustav Jung, bekend psychiater.
Ook studeer ik nu met ijver in het Boek der Boeken: de studiebijbel. Ook heb ik nog een half boek te gaan over de Apokalyps, het laatste bijbelboek. Als ik in een jury zou zetten om het beste boek ooit ter wereld geschreven te mogen kiezen, zou ik het boek Genesis kiezen, het eerste boek van het Boek der Boeken.
Dit was een persoonlijke noot van
Frans, parochiaan van de Broederen.