Een persoonlijk verhaal
Engelen zendt Hij alle dagen, om hem tot vaste gids te zijn.
Zij zullen hem op handen dragen, door een woestijn van hoop en pijn.
Wie in de schaduw Gods mag wonen - Psalm 91, GvL 651
... ...
God legt zijn vleugels van genade beschermend om hem heen als vriend
en Hij verlost hem van het kwade, opdat hij eens geluk zal zien.
Engelen zendt Hij alle dagen, om hem tot vaste gids te zijn.
Zij zullen hem op handen dragen, door een woestijn van hoop en pijn.
Geen vrees of onheil doet hem beven, geen ziekte waar een mens van breekt.
Lengte van dagen zal God geven, rust aan een koele waterbeek.
... ...
Hoe bid je?
Het Onze Vader natuurlijk, maar ook de psalmen kunnen een gebed zijn.
Deze psalm bid ik vaak, maar dan als vraag, als verzoek: "God, leg Uw vleugels van genade beschermend om hem heen als vriend." - enzovoorts.
Die "hem" is mijn kleinzoon, die al ruim anderhalf jaar ernstig ziek is: leukemie, schimmels, hersenbloeding, kort coma, halve verlamming, bewustzijnsuitvallen ... Veertien jaar jong nog maar nu.
Die "woestijn van hoop en pijn" maken we dus al een poos mee. Het is moeilijk om naast een kind te zitten dat roept: "Pijn! Au! Help!" en niet meer kunnen doen dan de verpleging te roepen, die dan de arts roept, die dan de pijnstiller weer verhoogd - langer tijd zelfs morfine. "Een woestijn van hoop en pijn" ...
Engelen
Mijn dochter, zijn moeder dus, is antroposofisch. Zij heeft een helderziende ingeschakeld. Deze zag goede geesten rond het ziekbed. Wij noemen dit engelen.
Helpt bidden?
Meerdere malen waren de artsen verbaasd hoe hij zich door alle kwalen heen steeds weer omhoog worstelde. Zo begon ineens zijn rechter been weer te bewegen, en meer rechts weer te functioneren. Het hele ziekenhuis was verbaasd: "Dit maken wij niet vaak mee hier!" Ook kon een al geplande operatie ineens afgelast worden: het orgaan (alvleesklier) functioneerde ineens weer.
Nood leert bidden
Mijn dochter heeft haar halve woonstraat al aan het bidden gezet. Zelfs haar moeder, de oma dus en mijn "ex", zelf nu niet meer gelovig, heeft haar familie, nog wel gelovig, aan het bidden gezet.
Tegen mij zegt mijn dochter: "Zet die hele kerk van jou maar aan het bidden!"
Bij deze, en bij voorbaat dank!
Frans, parochiaan van de Broederen