5. Bonifatius
Bonifatius (van Mainz) werd geboren in 674 te Exeter, Engeland Hij overleed op 5 juni 754 te Dokkum, Friesland.
Titels: Martelaar en bisschop, ontginningsheilige (hij gebruikte bestaande heilige heidense plekken, kapte bijv. heilige bomen om).
Zijn feestdag is op 5 juni.
Patroon van: Friesland, bisdommen Haarlem- Amsterdam, Groningen- Leeuwarden en aartsbisdom Utrecht.
Patroon van bierbrouwers, boekhandelaren, kleermakers, transportarbeiders en vijlenmakers.
Het beeld: Bonifatius is afgebeeld als Bisschop, met mijter, lange donkere baard, kromstaf, boek doorstoken met dolk/zwaard.
Atelier Cuypers /Stolzenberg, Roermond ca 1860, 198 cm. hoog. Pendant van Willibrord.
Van Wynfrith tot Bonifatius
Wynfrith , zoon van een Angelsaksische vorst, werd geschoold op de Benedictijnenabdij van Nursling. Hij werd op zijn 30ste priester gewijd (705), waarbij hij de naam Bonifatius koos, "hij die goed doet". Hij werd hoofd van de kloosterschool en maakte naam als leraar, exegeet, historicus, grammaticus en literator. De eerste Latijnse grammatica in het Engels is van zijn hand.
Naar Holland, Friesland, Duitsland, Frankenland
Bonifatius vertrok in 715 naar Holland om te gaan prediken voor de Friezen, hij werd in 719 met vreugde ontvangen door Willibrordus in Utrecht; zij preekten samen in Friesland, maar deze eerste reis werd een mislukking. Even later in dat jaar zond Paus Gregorius II hem vanuit Rome als missionaris naar het oosten van het huidige Duitsland, waar hij kerken en kapellen bouwde en kloosters stichtte.
In 732 werd hij door Gregorius III tot aartsbisschop van het hele Germaanse missiegebied benoemd, met zetel in Mainz.
Hij riep de hulp in van vrouwen uit eigen land om het bekeringswerk van Saksen en Friezen te ondersteunen. Hij stichtte kloosters en Benediktbeuern (739). Hij kreeg toestemming bisdommen te stichten en organiseerde in 742, 743 en 744 kerkelijke synoden.
Na de dood van Karel Martel, opvolger van Pepijn die hij tot koning zalfde, vroegen diens zonen hem in 741 de Frankische kerk te hervormen. Hij stichtte de abdij van Fulda, waar in het scriptorium (schrijfkamer) veel manuscripten werden gekopieerd en trok zich hier in 747 terug.
Zijn laatste reis,
... die hij, bijna 80 jaar oud, met 52 gezellen, wilde ondernemen, was naar Dokkum, waar hij op Pinksterzondag werd vermoord met een dolk, nadat een zwaard zijn missaal reeds doorboorde. Op de plek waar hij het leven liet welde een bron op, die er vandaag nog is.
Zijn relieken werden door een groepje Friezen die het Christendom wel aanhingen naar de San Salvatorkerk in Utrecht overgebracht. Later werd hij bijgezet in de dom van Fulda, in de schrijn onder het hoofdaltaar. Fulda neemt sinds het midden van de negentiende eeuw een van de belangrijkste plaatsen in binnen het Duitse Katholicisme; elk jaar komen de bisschoppen samen bij Bonifatius' graf.
'Architekt van de kerk'
Meer nog dan missionaris was Bonifatius inrichter van kerkelijke structuren in het gebied wat nu Duitsland is. Door de grote binding die hij had met Rome wordt hij wel de architect van het Christelijke West Europa genoemd omdat hij een groot aandeel had in zowel de grondvesting van de Kerk in Rome als in de groei naar culturele eenheid van West Europa. Bonifatius wordt aldus als groot hervormer en organisator van formaat gezien onder de katholieken. Zijn betekenis voor de Christelijke Kerk in Europa is enorm.