De slotviering van de Vianny op 29 juni 2014
Zondag 29 juni was het zover, de laatste viering in de Joannes Vianney. ’s Morgens rond half elf begon de kerk zich al te vullen en bij aanvang om 11.00 uur zaten er zo’n 350 mensen in de kerk, die samen deze laatste viering wilden meemaken.
Voorafgegaan door drie acolieten en de lector kwamen de zes voorgangers van achteruit naar binnen. Naast de pastores J. Skiba en H. Limbeek en de diakens M. Brinkhuis en F. de Graaf gingen de oud-voorgangers Balster en P. van Mansfeld mee voor. Oud-pastor C. van Raaij ging niet mee voor, maar zat in de kerk. Andere oud-voorgangers waren ook uitgenodigd, maar verhinderd.
Koor
De beide koren Vox Vivace en het rouw- en trouwkoor luisterden de viering op, begeleid door de fluitist van Vox Vivace en gastorganist Hans van Dijk.
Helaas was dit het laatste optreden van Vox Vivace.
Viering
Het was een goede viering, waarbij dankbaarheid voor alles wat in de Vianney gevierd en geleefd is, hand in hand gingen met het verdriet om het gemis van wat echt Vianney was.
Monique las de volgende getuigenissen voor:
Saamhorigheid, familiegevoel, gezelligheid, levendigheid, en iedereen is welkom
- Laagdrempelig, iedereen is welkom, het gevoel van thuiskomen, je mag zijn wie je bent, warmte en gebrorgenheid.
- In mijn vele Vianneyjaren zijn er veel dingen gebeurd, zowel positief als negatief, maar toch was het mijn kerk omdat ik me er thuis voelde.
- Vanaf mijn geboorte in 1928 heb ik alles meegemaakt; van doop, trouwen en overlijden van mijn man en zoon.
- Buiten de kerk om ook altijd genoten van de vele fijne extra activiteiten in het voormalig Cunera gebouw, de jaarlijkse oecumenische fietstocht met onze protestantse zusters en broeders en de wekelijkse fietstochten in de zomermaanden.
- Mijn hele leven op het Roomse Dorp gewoond en bij deze kerk gehoord. Jammer dat daar vandaag een einde aan komt.
En ook: De locatieraad en pastoraatsgroep vertrouwen er op, dat de parochianen van de Joannes Vianney zich snel thuis zullen voelen in één van de nieuwe locaties van de Heilige Lebuinusparochie.
Het blijft goed om ons ondanks alle emoties te realiseren dat kerk zijn meer is dan het gebouw en dat we ons welkom mogen voelen in een van de andere locaties. Marc Brinkhuis wist dit ook goed te verwoorden in zijn overweging, die u ook op de website vindt bij de preek van de maand:
"We zijn dankbaar voor alles wat hier geleefd en gevierd is. Verdrietig om wat we nu gaan missen, voor wat echt Vianney was. Hoopvol omdat kerk-zijn meer dan stenen en hout is, maar in ons hart zit, omdat God zelf met ons gaat. Ook al weten wij niet waarheen de weg zal leiden..."
Uittocht
Aan het eind van deze mooie, maar emotionele viering werd iedereen verzocht om zich aan te sluiten bij de voorgangers om zo in processie naar buiten te gaan. Toen iedereen de kerk verlaten had, heeft pastoor Skiba de grote deuren plechtig op slot gedaan.
Receptie
Alle mensen waren na afloop welkom in de Herberg van Ars en in de tuin om daar onder het genot van koffie en thee met wat lekkers gezellig na te praten. Veel mensen maakten daar gebruik van en ondanks de regen was het toch een gezellig samenzijn.
Slot, kerk
We hebben het Vianneytijdperk ondanks het verdriet met een goed gevoel afgesloten. Alle vrijwilligers die zich de laatste zondag nog volop ingezet hebben hartelijk dank. Zonder jullie hadden we dit niet kunnen doen.
Verslag: Marianne Zomer & Frans Gieles
Foto's: Alex Schokker en Jadwiga Bosman
Door Alex Schokker is ook een foto-reportage gemaakt. Deze kunt u hier bekijken.
Hieronder nog enkele foto's vanuit de kerk die wij nu leeg achterlieten.
