Geschiedenis

Een stukje historie van de kerk

De oude schuurkerk, een waterstaatstype met een kleine toren uit 1819, was aan vervanging toe, maar over de plek waar de nieuwe kerk moest komen waren de meningen zeer verdeeld. Uiteindelijk werd de knoop door gehakt en werd de plek vastgesteld.

Op 21 februari 1911 zetten pastoor De Laat en secretaris G.J.J. Beltman (opa van Theo Giesen) hun handtekeningen onder het contract van aannemer J.H. Vos uit Utrecht, voor de bouw van een kerk voor 50.000 gulden.

Onder toezicht van architect Kroes uit Amersfoort en opzichter H. Hardeman begonnen de plaatselijke aannemer J. Geerts en vele vrijwillgers toen gelijk aan de bouw van onze prachtige H. Willibrorduskerk en men werkte hard om het geweldige bouwwerk te realiseren. Smederij Van Gurp (de opa van Gerard van Gurp) deed het smidswerk. En als je bedenkt dat ze dit allemaal binnen een jaar deden, - al in januari 1912 zette de 19-jarige zoon van Hardeman de haan op de torenspits - dan is dat toch een hele prestatie voor een tijd waarin men alles nog met de hand deed en men weinig hulpmiddelen ter beschikking had.

Voor een goede metselaar viel er in die dagen f 2,50 per dag te verdienen, maar daar moest hij daar wel 10 uur voor werken, opzichter Hardeman kreeg  f 125,- per maand.

Op 26 november 1912 zegende de zeereerwaarde heer B. Eppink, deken van het dekenaat Deventer de nieuwe kerk in, nadat pastoor A.J. de Laat eerst de plechtige hoogmis had opgedragen. Op 10 juni 1913 werd de kerk door Mgr. Henricus van de Wetering, aartsbisschop van Utrecht, geconsacreerd. De kerk en het armenbestuur haalden de aartsbisschop van het station in Wijhe op met een statierijtuig. Ook stond er die dag voor de pastorie een prachtige erepoort.